İç Anadolu'da bir Ağrı mahallesi

Savaşın en şiddetli yaşandığı yıllarda Ağrı'nın Taşlıçay ve Hamur İlçelerinden İç Anadolu'ya göç eden yüzlerce Kürdistanlı, geldikleri Konya'nın Kulu ilçesinde kendilerine bir mahalle oluşturarak yeni bir yaşam kurdular. Sosyal yapısı, ekonomik uğraş alanı ve genel yaşantısıyla özerk bir Kürdistan mahallesini andıran, Ağrılıların yaşadığı Bahadırlı mahallesi, artık 'Ağrılılar mahallesi' adıyla biliniyor. Gerek siyasi duruşları ve gerek kimliklerine bağlılıkları nedeniyle Bahadırlı'da yaşayan göç mağdurları, yerel yöneticiler ve Kulu'nun yerli halkı tarafından dışlandıklarını kaydetti.


Kürdistan'da 1990'lı yıllarında yaşanan çatışmalar, devlet baskısı, koruculuk dayatması ve sonrasında hayvancılık ve çiftçiliğin bitirilmesiyle milyonlarca insan, Türkiye'nin başta metropolleri olmak üzere birçok bölgesine göç etmek zorunda kaldı. Kürdistan'da çatışmalı sürecin yaşandığı 1990'lı yıllarında, Ağrı'dan İç Anadolu'ya göç etmek zorunda kalan yüzlerce kişi, geldikleri Konya'da beraberlerinde gelenek-görenek, örf ve adetlerini de getirerek kendilerine yeni bir yaşam alanı yarattılar. Sosyal yapısı, ekonomik uğraş alanı ve genel yaşantısıyla özerk bir Kürdistan mahallesini andıran Konya'nın Kulu İlçesi'ne bağlı Bahadırlı mahallesi, artık Ağrılılar mahallesi adıyla anılıyor. Burada yaşayan Kürtler, gerek Kürt oluşları, gerek siyasi ve kültürel duruşları nedeniyle; hem Kulu'nun yerel yöneticileri, hem de yerli halkı tarafından ayrımcılığa ve dışlanmalara tabi tutulduklarını kaydetti. Belediyenin hizmetinden yoksun bırakılan Kürtler, mahallelerinin tüm hizmetlerini kendi imkanlarıyla karşılamaya çalışıyor.  Ağrı'nın Taşlıçay ve Hamur ilçeleri başta olmak üzere ve bu ilçelere bağlı köylerden, Konya'nın Kulu İlçesi'ne bağlı Bahadırlı Mahallesi'ne göç eden yüzlerce kişi, burada da memleketlerindeki uğraş alanı olan hayvancılık ve çiftçilik temel uğraşları oldu. Türkiye'de, 30 Mart 2014 tarihinde yapılan yerel seçimlerde Bahadırlı mahallesi, siyasi tavrını ortaya koyarak oyların yüzde 90'ını BDP'ye verdi.

'ÖLMEDEN MEMLEKETİMDE YAŞAMAK HAYALİMDİR'

Kulu'nun Bahadırlı mahallesine (Ağrılılar Mahallesi) 1992 yılında göç eden Hacı Mustafa Dinç adlı yurttaş, devlet baskısı ve ekonomik sebeplerden dolayı göç etmek zorunda kaldıklarını belirterek, şartlar olgunlaştığında tekrar memleketlerine dönmek istediklerini kaydetti. Üzerinden yıllar geçmesine rağmen hep memleket hasretiyle yatıp kalktığını ifade eden Dinç, "Tıpkı memleketteki gibi, burada da kendi dilimizi konuşuyoruz, hayvancılık ve çiftçilikle uğraşıyoruz ama hiç bir yer insanın memleketinin yerini tutmaz. Memleketin insanı, havası, coğrafik yapısı, iklimi, suyu ve ekmeği başkadır. Ekonomik olarak burada rahatız ancak memleketteki huzuru hiç bir yerde bulamıyoruz. Kendi topraklarımıza dönmek istiyoruz. Ölmeden orada yaşamak tek hayalimdir" dedi.

'ÖTEKİ MUAMELESİ GÖRÜYORUZ'

Ağrı'nın Taşlıçay İlçesi'ne bağlı Alakoç (Extiyar) köyünden, 1993 yılında Kulu'nun Bahadırlı mahallesine göç eden Yusuf Kaçak adlı yurttaş da, kendi dillerini, kimliklerini ve kültürlerini burada da yaşatmaya çalıştıklarını belirtti. Kimliklerine ve benliklerine sahip çıktıkları için Kulu'nun hem yerel yöneticileri hem de yerli halkı tarafından engellemelerle karşılaştıklarını ifade eden Kaçak, "Biz bu mahalleye geldiğimizde, burası yaylaydı ve sadece 5 hane vardı burada. Zamanla ev sayısı ve nüfus artınca mahalle haline geldi. Mahalle olmamıza rağmen buraya hiç bir hizmet gelmiyor. Mahallenin alt yapısı yok, yolları berbat. Kendi okul ve camimizi de kendi imkanlarımızla yaptırdık. Kürt olduğumuzdan dolayı, kimliğimize ve partimize sahip çıktığımızdan dolayı bize öteki gözüyle bakılıyor" şeklinde konuştu.

GÖÇÜN, ÇOCUKLAR ÜZERİNDE BIRAKTIĞI TAHRİBAT

Yusuf Dinç adlı yurttaş da, daha çocukken ailesiyle göç ederek yabancı memleketle tanıştığını ifade ederek, kendilerini sürekli baskı altında hissettiklerini kaydetti. Göçün çocuklar üzerinde ciddi tahribatlar yarattığını belirten Dinç, "Buraya geldiğimizde henüz 9 yaşındaydım. Buradaki bir okula kaydım yapıldı ve okumaya başladığımda ciddi sorunlar yaşadım. Doğru düzgün Türkçe bilmiyordum ve Kürt oluşumdan dolayı ciddi dışlanmalarla karşı karşıya kaldım. Böylesi bir durumda bir çocuğun psikolojisinin nasıl bir durumda olabileceğini ancak yaşayan bilir. Biz, bu mahallede kendimize artık bir yaşam inşa ettik. Tıpkı Kürdistan'daki köyler gibidir bizim burası ancak yine de rahat değiliz" diye konuştu.

'KÜRDİSTAN'IN BİR AVUÇ TOPRAĞINI TÜM İÇ ANAYOLUYLA DEĞİŞMEM'

Evlerinin önünde koyun yününden döşek ve yorgan yapan 70 yaşındaki Muhteber Kaçak adlı kadın da, Kürdistan'ın bir avuç toprağını tüm İç Anadolu'ya değişmeyeceğini ifade ederek, bir an önce kendi memleketlerine dönmek istediklerini kaydetti. Yaban ellerde yaşamanın çok zor olduğunu kaydeden Kaçak, "Burada da tıpkı Kürdistan'da olduğu gibi yaşıyoruz. Hayvancılık ve çiftçilik işleriyle uğraşıyoruz. Kendi yoğurdumuzu, ayranımızı, peynirimizi ve yağımızı kendimiz yapıyoruz. Koyun yününden döşek ve yorganlar yapıyoruz. Ama yine de memleket başkaydı. Ben memleketimin bir avuç toprağını buranın hepsiyle değişmem" şeklinde konuştu.

DÜĞÜNLER DE TIPKI KÜRDİSTANDAKİ GİBİ

Ağrılılar Mahallesi'nde (Bahadırlı) yaşayan Kürdistanlılar, yediden yetmişe, herkes Kürtçe konuşuyor, Kürtçe düşünüyor ve Kürtçe yaşıyor. Tüm alanlarda olduğu gibi eğlence Kültürleri de tıpkı Kürdistan'daki gibidir. Burada yaşayan Ağrılılar, düğünlerini de tıpkı Kürdistan'daki gibi yapıyor. Evlerin bahçelerinde kurulan düğün alanında bir araya gelen mahalleliler, Kürtçe müzik eşliğinde halaya dururlar.  Buradaki düğünler de tıpkı Kürdistan'da olduğu gibi tüm adetler yerine getirilerek yapılıyor.

HACİ GÜNEŞ - KONYA - Fırat Haber Ajansı